Elita

Witam was moi drodzy!
Przepraszam za moją nie obecność, ale nie miałam czasu na nic...
Ale miałam czas na czytanie ! A jak u was?

Dzisiaj książka z pałacu. A jaka?
OPIS:

Drugi tom „Rywalek”. Do pałacu przybyło trzydzieści pięć dziewcząt. Teraz zostało ich tylko sześć. Ami i książę Maxon stają się sobie coraz bliżsi, jednak dziewczyna wciąż pamięta o Aspenie, chłopaku, którego darzyła szczerą miłością jeszcze zanim trafiła do pałacu.

Moja opinia:
W pierwszej części ''Rywalki'' poznajemy Ami i jej rywalki, które wraz z nią jadą do pałacu gdzie wszystkie będą walczyć o rękę księcia Maxona.
Tutaj o TU znajdziecie recenzje pierwszego tomu.
Dla Ami selekcja to koszmar, pewnie dziwicie się jak osoba, która nie chce tam być doszła tak daleko.... No ale to Ami. Do tego nie wie gdzie umieścić swoje uczucia, przy czarującym Maxonie czy Aspenie który złamał jej serce na 5000000 kawałków...

 W tej serii liczymmy na ciekawy rozwój wydarzeń i dostajemy go, są rebelianci, niespodzianki w związku z Selekcją. Denerwowały mnie jednak rozterki Ami nad tym którego ma wybrać, zamiast cieszyć się chwilami z Maxonem to ona myślała o Aspenie i tak w koło maciej...

Ostatnie kilka rozdziałów chwyta za serce, przyprawiając czytelnika o dreszcze, czyta się ją z zapartym tchem, a jak się już skończy czuje się lekki niedosyt. Liczyłam, że w tej częsci więcej się wyjaśni jeżeli chodzi o selekcje, ale przez to mam większa ochote na 3 część.

Jeżeli spodobały się wam ''Rywalki'' i zdążyłyście posklejać serca to czas zainwestować w nowy klej bo ''Elita'' połamie je na nowo.

Za możliowość przeczytania dziękuje wydawnictwu Jaguar!

Poza czasem..

Dzień dobry!

Pogoda dalej tragiczna, wychodzić się z łóżka nie chce, chociaż ile w tym łóżku można leżeć? Dzisiaj przynosze wam kolejną książeczke, może po podróżujemy razem w czasie?

Opis książki:

Kiedy rodzinę Michele Windsor dotyka tragedia, dziewczyna zmuszona jest przeprowadzić się z Los Angeles do Nowego Jorku, gdzie mieszkają jej bogaci i arystokratyczni dziadkowie, których nie poznała nigdy wcześniej. W ich starym, pełnym rodzinnych sekretów domu przy Fifth Avenue, Michele odkrywa największą tajemnicę: dziennik jednej z jej przodkiń, który ma niesamowitą moc: przenosi ją w czasie do 1910 roku, kiedy to został napisany. Tam, na wytwornym balu maskowym, Michele poznaje młodego mężczyznę o intensywnie niebieskich oczach, który przez całe życie nawiedzał ją w snach. Zakochuje się w nim i rozpoczyna romans nie z tego świata.

Michele zaczyna prowadzić podwójne życie, próbując zachować równowagę pomiędzy swoim współczesnym, szkolnym życiem a ucieczkami w przeszłość. Kiedy jednak dokonuje straszliwego odkrycia, musi udać się w podróż w czasie, by uratować chłopaka, którego pokochała i zakończyć poszukiwania, które zdecydują o jej losie.

Moja opinia:

Podróże w czasie ten temat jest częsty jeżeli chodzi o literaturę. Z chęcią sięgnełam po tę pozycje, a do tego zachwalała ją moja przyjaciółka.

Michele Windsor jest zwyczajną nastolatką z Kalifornii. Jej dzień niczym nie różni się od dnia każdej innej przeciętnej dziewczyny. Szkoła, spotkania z przyjaciółmi i miłość. To niestety nie koniec smutnych wydarzeń w tej zwykłej codzienności Michele. Nagła śmierć matki - najbliższej przyjaciółki dziewczyny – to dla niej ogromny wstrząs. Życie młodej dziewczyny zostaje wywrócone do góry nogami.

Akcja powieści toczy się w Nowym Jorku - tym współczesnym, z początku XXI wieku, i tym z lat 20. i 40. ubiegłego stulecia. Alexandra Monir w znakomity sposób przedstawiła klimat tego miasta na przestrzeni lat. Opisy budowli, wystrój wnętrz, ale także charakterystyka tamtejszego społeczeństwa to świetna sprawa. Dzięki tym elementom można się wspaniale wczuć w klimat miasta.

Główni bohaterowie tej o to powieści to Michele i Phillip. Michele to typowa nastolatka, ma bardzo fajny charakter, nie da się jej nie lubić. A Phillip? To typowy dżentelmen. Uczucie pomiędzy tą dwójką rodzi się gwałtownie.

Książke polecam miłośnikom podróży w czasie, tym którzy lubią historie miłosne i opowieści z tajemnicą rodzinną.Poza czasem” czyta się niezwykle przyjemnie. Mimo że książka sprawiała mi lekkie trudności, bo momentami jest nudna, to podobała mi się i z chęcią poznam 2 drugą część. : )


''Nie umiem już żyć zwyczajnie, Muszę gonić czas. Popchnoł mnie nieodwracalnie Twoich oczu blask. Zabierz tam,gdzie przyjaciel czas Nigdy już nie rozdzieli nas. Zabierz mnie na szalony bal, Ściśnij dłoń - odfruniemy w dal.'' s.89

Za możliwość zapoznania się z książką dziękuje wydawnictwu Jaguar! : )

Pomiędzy

Witajcie! Z góry przepraszam za moją nie obecność ale nauka i bierzmowanie dają w kość. Do tego dalej nie mam ładowarki do laptopa.. Dzisiaj prznoszę wam spóźnioną o kilka dni recenzje. PRZEPRASZAM!


 OPIS: Śmierć nas nie rozłączy…
 Unosząc się w wodach ciemnej rzeki, Amelia jest świadoma tylko jednego – tego, że nie żyje. Nie wie, kim była przed śmiercią, nie wie, dlaczego i w jaki sposób umarła. Skazana na wieczne dryfowanie w bezczasie, zamknięta w pułapce, Amelia jest tylko szeptem w mroku, cichym, nieszczęśliwym cieniem dziewczyny, którą kiedyś, być może, była.
 Nagle wszystko się zmienia.
 Jako duch, Amelia nie może pomóc chłopakowi, który tonie w bezdennej rzece. Może tylko życzyć mu szczęścia. A jednak, w krótkiej chwili porozumienia, która nigdy nie powinna nastąpić, dzieje się coś dziwnego i Joshua nie umiera.

 Kim jest Amelia? Kto skazał ją na śmierć? Zafascynowany cieniem chłopak angażuje się bez pamięci w dziwny związek, żyjąc nadzieją na to, że któregoś dnia wspólnie z Amelią rozwikła jej zagadkę. Chwile szczęścia są krótkie, przyszłość zaś niemożliwa… Zły duch imieniem Eli chce za wszelką cenę wciągnąć zmarłą dziewczynę z powrotem w otchłań. Tym razem na zawsze.

 Moja opinia:
Po książkę sięgnęłam dość chętnie, interesowała mnie zarówno okładka jak i opis, do tego dochodziła również moja opinia o wydawnictwie. Książki z niego zawsze przypadały mi do gustu i tym razem też tak było !

Tara Hudson urodziła się i dorastała w Oklahomie. Zawsze kochała opowiadać historie o duchach, szczególnie ze swoimi przyjaciółkami, które lubiły odwiedzać opuszczone cmentarze tak bardzo jak i ona. Poza tym oczywiście uwielbia pisać, co na pewno także przyczyniło się do powstania jej powieści. Teraz Tara mieszka w Oklahomie z mężem i synem. „Pomiędzy” jest jej debiutancką powieścią.

Amelia wie o sobie tylko tyle że umarła, wie że zgineła w rzece przy której się błąka, ale nie wie czy popełniła samobójstwo czy ktoś ją popchnął. Jest niewidzialna, ale do czasu.. Ratuje tonącego chłopaka. Rodzi się między nimi uczucie. Razem próbują odkryć kim była Amelia i jak umarła. Niestety nikt ni patrzy na nich przychylnie. Bo taki związek raczej nie ma szans?

Na początku Amelia jest strasznie nie wyraźna, bez osobowości,typowy duch (?). Ale kiedy poznajemy ją i kiedy ona poznaje siebie wraz z Joshuą, Amelia staje sie inną postacią


Fabuła powieści jest ciekawa. Na początku jest bardzo mało akcji, bardziej skupiamy się na głównej bohaterce i jej emocjach, uczuciach. Dopiero później wątki bardziej się rozwijają. Mimo że dzieje się mało ale to nie znaczy, że nic się nie dzieje, to i tak czytelnik zostaje wciągnięty w tę historię.
 Styl pisania autorki jest świetny, zagłebia nas w świat, fabułe i postaci.
 Co prawda nie od pierwszej strony niesamowicie mnie zaciekawiła, al nie czekałam na to długo. „Pomiędzy” bardzo mi się podobało, głównie przez to, że był wprowadzony inny wątek niż wampiry anioły i demony. Poruszyła mnie ona do głębi i nie umiałam utrzymać swych emocji na wodzy.



Dzisiaj krótko ale treściwie!
ZA MOŻLIWOŚĆ PRZECZYTANIA DZIĘKUJE WYDAWNICTWU JAGUAR!

Królewskie życie

   Witajcie moi drodzy!
Majówka, ah.. Tyle czasu na czytanie! Jutro nocka z przyjaciółkmi, będzie się działo haha <3.
Postanowiłam w końcu się zebrać i napisać recenzje bardzo milutkiej książki. ^.^

Opis:
Dla trzydziestu pięciu dziewcząt Selekcja jest szansą ich życia. To dzięki niej mają szansę uciec z ponurej rzeczywistości. Ze świata, w którym panują kastowe podziały, wprost do pałacu, w którym będą spełniane ich życzenia. Z miejsca, gdzie głód i choroby są na porządku dziennym, do krainy jedwabi i klejnotów. Celem Selekcji jest wyłonienie żony dla czarującego i przystojnego księcia Maxona. 
Każda dziewczyna marzy o tym, by zostać Wybraną. Każda poza Amelią Singer.
Dla Amelii Selekcja to koszmar. Oznacza konieczność rozstania z Aspenem - jej sekretną miłością i opuszczenie domu. A wszystko tylko po to, by wziąć udział w morderczym wyścigu o koronę, której wcale nie pragnie. 
Jednak gdy spotyka Maxona, który naprawdę przypomina księcia z bajki, Amelia zaczyna zadawać sobie pytanie, czy naprawdę chce za wszelką cenę opuścić pałac. Być może życie o jakim marzyła wcale nie jest lepsze niż to, którego nawet nie chciała sobie wyobrazić.

Moja opinia:
Chyba każda z nas kiedyś marzyła żeby stać się księżniczką, mieć księcia z bajki na białym koniu  (ja wole na motorze, haha).
Ami, nasza bohaterka ma możliowość wzięcia udziału w eliminacjach, ale ona nie chce. Ma kochającą rodzinę, chłopaka... Jedyne czego jej brakuje to pieniądze.
Lecz mama przemawia jej do rozumu i zachęca ją do wzięcia udziału. Namówiona przez otoczenie zgłasza się i zostaje wybrana do 35 dziewczyn, które walczą o rękę księcia Maxona.

Książka jest fantastyczna, polubiłam główną bohaterkę, jest ona dziewczyną bezpośrednią, śmieszną i łatwo nawiązuje kontakty z ludźmi.

Autorka pisze lekko, przez co czyta się ją szybko, oraz łatwo można zagłębić się w królewski świat. Ja osobiście nie wyrobiłabym w tych całych sukniach, zasadach i w ogóle. Ja nie jestem aż tak bardzo ułożona. Chociaż dla przystojnego księcia...?
Książę Maxon to ideał. Młody, przystojny i do tego bogaty. Chłopak jest bardzo miły, uczynny jednak czasami zaskakiwały mnie jego decyzje.

Podsumowując
Powieść Kiery Cass kompletnie mnie oczarowała. Może niektórym ta historia wydaje się banalna. Ma ona w sobie tyle uroku, humoru, jest bardzo subtelna, a jednocześnie z pazurem. Nie mogę przestać o niej myśleć, naprawdę. W tej historii liczy się każde słowo, spojrzenie czy  gest.  CZEKAM NA DRUGĄ CZĘŚĆ!

 A czy ty chcesz zostać księżniczką? 


ZA MOŻLIWOŚĆ PRZECZYTANIA DZIĘKUJE WYD. JAGUAR! 

Morze spokoju.

Hejka!
Ja już po testach i mam wiecej czasu na czytanie !  W końcu można odpocząć. Przepraszam że nic nie dodawałam ale testy i ładowarka mi się zepsuła. ;c Wczoraj zawitała do mnie książka ''Gwiazd naszych wina'', jestem jej ciekawa + na swoją kolej czekają ''Mroczne umysły'', ''Rywalki'' i ''Pomiędzy'',czego jesteście najbardziej ciekawi? : )

Ale dzisiaj przynoszę wam recenzje wspaniałej książki pt ''Morze spokoju''.
OPIS:
Żyję w świecie pozbawionym magii i cudów. W miejscu, gdzie nie ma jasnowidzów czy zmiennokształtnych, żadnych aniołów czy supermanów gotowych ocalić Twoje życie. W miejscu, gdzie ludzie umierają a muzyka potrafi ich skłócić, a wiele rzeczy jest do bani. Jestem tak mocno osadzona na ziemi przez ciężar rzeczywistości, że czasami zastanawiam się jak to możliwe, że nadal potrafię unosić moje nogi podczas chodzenia.

Natsya Kashnikov chce tylko dwóch rzeczy: przetrwać liceum bez żadnych osób, które będą pouczać ją na temat jej przeszłości oraz sprawić, aby chłopak, który zabrał jej dosłownie wszystko – tożsamość, duszę i chęć życia – zapłacił za to. Historia Josh’a Bennett’a to nie sekret: każda osoba, którą kochał, opuściła ten świat, aż w końcu, gdy chłopak miał 17 lat, nie został mu już nikt. Teraz, wszystko czego Josh pragnie, to to, aby ludzie pozwolili mu zostać samemu, ponieważ gdy Twoje imię jest synonimem śmierci, każdy ma tendencję do pozostawienia Ci Twojej własnej przestrzeni. Każdy z wyjątkiem Nastyi, tajemniczej, nowej dziewczyny w szkole, która zaczyna się kręcić wokół chłopaka i nie ma zamiaru odejść, dopóki nie zyska wpływu na każdy aspekt jego życia. Ale im bardziej Josh ją poznaje, tym większą jest ona dla niego zagadką. Kiedy intensywność ich relacji się nasila, a pytania bez odpowiedzi zaczynają się piętrzyć, chłopak zaczyna się zastanawiać, czy kiedykolwiek odkryje sekrety ukrywane przez dziewczynę – albo czy w ogóle tego chce.

Moja opinia:
Po książkę sięgnęłam dość szybko, stojąc u mnie na półce przyciągała mnie w magiczny sposób! I w końcu się stało, zamiast się uczyć to ja zaczęłam czytać, książka mną zawładnęła. Niestety ale książka się długo rozkręca, przez 120 str. poznajemy Nastye i Josha. Nastya jest dziwna,  do nikogo się nie odzywa, ubiera się strasznie wyzywająco, ukrywa się pod ubraniami i kilogramem makijażu. Josh też jest dziwny,stracił rodzine i robi meble. 
Nastya poznaje Drew, podrywacza ze szkoły, mimo starań chłopaka dziewczyna mu nie ulega. 
Najdziwniejsze było dla mnie to, że Nastya przychodziła do Josha do garażu i poprostu tam siedziała i go obserwowała. Mimo jego starań, żeby ją wyrzucić, Joshowi się nie udało.  Pewnie powiecie ''Ja bym wezwała policje i już by jej nie było'', ale Nastya fascynowała Josha.
Gdy w końcu załapali ze sobą kontakt wszystko zaczeło się rozkręcać. ''Słoneczko'' tak nazywał ją Josh, to mega urocze.

Bardzo polubiłam Claya,  był to chłopak, całkiem zamknięty w sobie, zawsze chodził z rysownikiem i pięknie rysował. Drew polubiłam, ale jak się zmieni pod koniec książki.

Książka jest fantastyczna, a jak się pozna historie Nasty i Josha to zaczyna się rozumieć ich straszną przeszłość. Tytuł książki też się wyjaśnia! 
Jeżeli szukasz  książki, która zawładnie twoimi myślami, z którą przeżyjesz chwile godne  uwagi, z którą będziesz płakać i zarazem śmiać się jak głupi o zdecydowanie jest ta książka!  Teksty w tej książce są zabójcze.  konwersacje pomiędzy Joshem, Drew i Nastyą nie dadzą ci spokoju.
A czy ty odnajdziesz swoje Morze Spokoju?


Książke przeczytałam dzięki wydawnictwu Jaguar! SERDECZNIE  DZIĘKUJE!  

A ty nie chcesz zbyt wiele?

                                                         

Tytuł: Dziewczyna która chciała zbt wiele
Autor: Echols Jennifer
Wydawnictwo:Jaguar
Ilość stron:304

Jezu, chyba sie rozkładam... Ale przynajmniej moge siedzieć i czytać, chociaż jeden plus. IDZIE WIOSNA! 
Z biblioteki mam aż 5 książek, kiedy ja je przeczytam. ;c
No ale dobra, koniec tego biadolenia, przechodzimy do książki.

Dzisiejszą pozycją którą zamierzam wam przedstawić jest "Dziewczyna która chciała zbyt wiele".

Jest to historia młodej dziewczny Meg, która zostaje przyłapana na moście z przyjaciółką i dwoma chłopakami. Wszyscy byli napici a Meg i Eryk nawet zjarani. Zatrzymał ich policjant John, który ma obsesje na punkcie tego mostu.
Jako kara za przewinienia 3 nastolatków ma jeździć z policjantem, strażakiem, albo w karetce przez tydzień. Meg trafia sie policjant, John.
Co przyniesie tydzień z Johnem? Czy Meg sie zmieni?

Meg to 17-latka, która często wpada w kłopoty, ma niebieskie włosy i oczy. Ma pare problemów z psychiką, ale każdy je ma.


John to 19-letni chłopak, który został policjantem. Blondyn z ciemnnymi oczam, cudnie wyrzeźbiony. Czy nawróci Meg? Młodą kryminalistke.

Książka jest fantastycznie napisana, ma lekki język i trafia w mój gust. Szybko sie rozkręca. Jest romas czyli too co tygryski lubią najbardziej mimo że John jest czasmi oschły i nie wiadomo co czuje. ;)
Książke polecam nastolatkom, ale także i starszym, którzy potrzebują rozluźnienia od codziennej rzeczywistości.
Musze przyznać że motyw z policjantem mnie zaskoczył dużu plus dla autorki. ;)

Nie moge powiedzieć ci prawdy

Tytuł: Nie mogę powiedzieć ci prawdy

Autor: Barnholdt Lauren

Wydawnictwo:Jaguar

Ilość stron:304

Boziu co sie dzieje, druga recenzja w tygodniu i to dzień po dniu. Jestem z siebie dumna, dziękuje za wszystkie miłe komentarze, mimo mi sie to czyta, każdy jest dla mnie na wage złota. ;)

Wczoraj skończyłam czytać książke pt: Nie moge powiedzieć ci prawdy. No to może przejdź my do sedna sprawy, czyli do recenzji naszej książki. : )

Naszą bohaterką jest Kells, która zostaje wyrzucona ze szkoły Concordia Pereep. Na samym wejściu poznaje syna senatora Isaaca. Dziewczyna nie pawa do niego miłością, a wręcz do na niego warczy. 

Co przyniesie Isaac? I czego nie może powiedzieć Kellsy?

Na samym początku jak poznawałam Kells, to dziewczyna strasznie denerwowała mnie swoim zachowaniem, tym że tak strasznie warczałą na Isaaca, mimoże dopiero go poznała. Lecz z kartki na kartke coraz bardziej rozumiałam jej nie chęć do chłopaków.

A Isaac? Isaac od samego początku przypadł mi do gustu, był miły, uśmiechnięty. Mimo ojca senatora nie zachowywał sie jak dupek.

Książka "Nie moge powiedzieć Ci prawdy" to młodzieżowe spojrzenie na życie sercowe nastolatków i na różnice miedzy nimi. Autorka ma leeki i przyjemny język, książka mi sie podobała mimo, że troche zawiódł mnie ten problem o którym Kells nie chciała mówić. Szczerze? Myślałam że to coś poważniejszego. Może gdybym była w jej sytuacj to bym to bardziej zrozumiałam, ale co jak co książka fajna i polecam ją każdemu kto lubi romanse. : )

Tak blisko - książka marzeń

 Tytuł: Tak blisko...

          Autor: Tammara Webber

Stron: 336

  Tytuł oryginału: Easy

Wydawnictwo: Jaguar 

Pół nocy zbierałam myśli o tej książce.. o fabule i postaciach.

Dostałam książkę na urodziny, muszę przyznać bez bicia że długo zbierałam się do jej przeczytania. Ale w końcu ciekawość wzięła górę. Już po pierwszych stronach książki nie mogłam się od niej oderwać. Książka skradła me serduszko

A główny bohater - Lucas? Lucas niebieskooki przystojniak z kolczykiem w wardze i tatuażami.

Ile ja bym dała żeby taki chłopak spadł mi z nieba. : (

"Mężczyźni pragną zawsze być pierwszą miłością kobiety. Kobiety zawsze pragną być ostatnim romansem mężczyzny."

.

        Oskar Wilde

                 

                                           

Początek książki mrozi krew w żyłach kiedy główna bohaterka Jackie-Jacqueline wracając do samochodu z imprezy, nie zwracając uwagi na otoczenie zostaje napadnięta przez chłopaka z jej uczelni, napaść miała podłoże seksualne. Z opresji ratuje ją tajemniczy chłopak o imieniu Lucas. Jacqueline przeżywa kryzys emocjonalny po tym jak rzucił ją chłopak. Lucas już od pierwszych chwil zawrócił jej w głowie, ale nie tylko jej, mi również. :  )

"Kobieta wybaczy Ci wszystko, oprócz jednego: ze jej nie kochasz."
A. Musset

Jackie oprócz swojego chłopaka który z nią zerwał nie widziała nikogo innego, chciała tylko aby Kennedy ją kochał.W książce jest poruszony ważny temat a mianowicie temat gwałtu i prześladowania ofiary. Dziewczyna nie powiedziała nikomu o tej sytuacji z Buckiem, bo tak ma na imię chłopak który ją napadł, wiedział tylko Lucas który ją ocalił. Przez zerwanie z chłopakiem, dziewczyna załamuje sie przez co zawala ekonomie. Musi nadrobić zaległość, jej wykładowca przydziela jej tutatora- wspomagacza. Nasza bohaterka jeszcze nie wie ale to jest Lucas. Chłopak pomaga jej w nadrobieniu zaległości, a miłość kwitnie w najlepsze. Reszty dowiecie się sami jak sięgniecie po książke. : )

 

   Czytając książkę powoli zagłębiamy się w historie życia Lucasa, w historie jego tatuaży.. Również poznajemy Jackie. Jej emocje przemawiają przez tą książkę, chociaż bohaterka nie użala się nad sobą.

Zakładam że po książkę sięgnę jeszcze nie raz. :  )